klaarrrrr voor de start

Voorwoord:

Familie,vrienden, en andere geïnterneerde

Hier is die dan mijn eerste verslag van de eerste week bij Sopra e Sotto.
In mijn verhalen van komende weken zullen jullie vooral de hoogte punt lezen, maar natuurlijk ook de grappige momenten lezen, en zal ik jullie een impressie geven van de zweer en van het werk dat wij hier zullen verzetten. Gezien ik niet zo van school verslagen hou, en dan doel ik op de chronologische volgorde waar mee dat soort verslagen geschreven moeten worden. Zullen mijn verslagen alles behalve een chronologische volgorde bevatten.

Ik wens allen veel lees plezier .


Klaarrrrrr voor de Start…
Jheeeeeeey naar zo’n 2 uurtjes vliegen van af Weeze landen we op Ancona airport, en daar mee is het start schot voor een drie maandelijkse stage bij *agriturismo camping “Sopra e Sotto” gegeven.
Drie maanden zullen Gerjanne en ik deel uit mogen maken van het team bestaande uit Arjan Elleveld en Heleen Westerhof, twee super gedreven mensen die hun italiaanse droom waar hebben gemaakt een camping met 15sta plaatsen, 3 Glampings, en 4 appartementen en daarnaast nog verschillende buitensport activiteiten o.a wandelen, klimmen, mountainbike en voor de kinderen de kids adventure.


Wauw
Sopra e Sotto is gelegen in Le Marche een bergzaam gebied in midden Italië. Wanneer ik aan Arjan vroeg welke berg gaan we als eerste bewandelen ( en ik doel de natuurlijk op WANNEER gaan we een berg bewandelen, dit vragend naar, net aangekomen te zijn op de camping nog vol onder de indruk van het uitzicht van één van de prachtige valleien van Montelparo) kwamen er twee glinsterende oogjes op bij Arjan en begon hij direct over de Monte Sibilini een vertelde hij veder over de Monte Sibilla en de naast gelegen Mont Zampa. Naar zijn verhaal over deze prachtige bergen konden we ons allen maar verheugen op een wandeling naar deze toppen.

Kersen?
Zoals Italië überhaupt bekent staat om de wijn(vino) en de Olijf(Oliva) staat le Marche dat ook maar kersen en Porchetta is hier ook niet te missen. Arjan en Heleen houden van puur natuur en daarom maken zij, net als bijna ieder boer hun eigen Kersenjam. Dus voor dat wij het wissen stonden wij met een graadje of 27 kersen te plukken en een uurtje later kilo’s kersen te ontpitten. En dan nu het antwoord op de vraag: hoe maak je van Kilo’s kersen, Jam ?


Antwoord:

Ingrediënten:
Kersen 2kg
Gelei suiker 1kg

Bereidingswijzen:
Let Op:
• werk met steriel materiaal!
• Blijf roeren !
• Doe de ontpitten kersen in een pan.
• Voeg er geleisuiker bij, meng het door elkaar.
• Breng de kersen + geleisuiker aan de kook.
• Als de kersen+ geleisuiker kookt, kook deze dan nog max 5 minuten door.
• Haal de pan van het vuur.
• Mix de gekookte kersen met een staafmixer.
• Giet de gekookte jam in potjes.
• Deksel erop en laat de potjes op de kop afkoelen.


En dan nog even over wat is Porchetta, dit is het streek product van de Le Marche.
Ik hoop voor je dat je nog niet heb gegeten, want als ik je nu ga vertellen dat Porchetta een Italiaans gekruid varkens rollade is dat niet door een keurslager word gemaakt, maar door een Italiaanse ambacht slager dat zelf zij varkens verzorgt om zo een heerlijk stukje Porchetta voor jou op een echt Italiaanse mark af te snijden. Daar krijg je toch trek van.


‘’Giro d’ lekke band”
Er word veel gefietst in Le Marche volop zie je Italianen strak in het pak op racefietsen waar van ik bijna ga kwijlen. Zoals Arjan al zij, viel mij het ook op dat ze er beter uit zien dan ze zijn op de fiets. Uiteraard zijn Gerjanne en ik ook gaan fietsen de eerste kilometer van de camping naar boven richting de doorgaande weg ging halver wegen lopend, zo stijl dat het was. Nu ook wel begrijpelijk dat er geen campers en caravans de camping op mogen. Boven aangekomen startte onze route van 25 kilometer. Helaas niet wetende dat, dat ook de start was van de 2dagese ettape ‘’Giro d’ lekke band” na 3 kilometer gefietst te hebben kwamen we stil te staan in Monte Rinaldo met jawell een lekke voor band van uiteraard mijn fiets! Niets aan de hand hoor we hadden een binnen band mee, alleen natuurlijk niet even gecheckt of deze wel heel was, en je raad het al, de reserve band was ook lek. Dan maar lekker plakken dus, Gezien het in Italië het meestal alleen met een nieuw binnen bandje geregeld word hadden wij dus geen plak set bij ons, dus konden we lekker aan de wandel. Volgende dag ettape 2. Goed voor bereid nieuwe binnen band mee ons kon niks mee gebeuren. Maar ja ‘’Giro d’ lekke band” is natuurlijk niks als er geen band lek word gereden. Dus ja wederom was ik weer aan de beurt, en ja weer mijn voorband. Nou niks aan de hand toch? je hebt een nieuwe binnenband, ja klopt! Allen paste het ventiel niet door het ventiel gat van de velg en we hadden geen gereedschap. Dus Gerjanne maakte de toch af en ik kon aan de wandel. Dit maal zo’n 6 kilometer van de camping af.


Sopra e Sotto
Waarom beklimmen we bergen? ‘’Omdat ze er zijn’’ antwoordde de Britse alpinist Mallaroy. Is dat wel zo? Vraag ik mij zelf af sinds ik me echt ben gaan interesseren in de bergsport maar vooral in de berg zelf. Zelf vind ik de mening van alpinist Ronald Naar veel logische die antwoordde ‘’we beklimmen bergen omdat wij er zijn!’’
Arjan probeert me in te laten zien hoe nietig wij zijn vergeleken met de reusachtig toppen, we staan op de top van de Monte Zampa samen met Gerjanne ,en Robert een van onze gasten. Arjan laat me in zien hoe krachtig de natuur is hij wijst naar een aardverschuiving dat een enorme hap uit een van de omliggende bergen heeft genomen. Hij laat me zien hoe onvoorspelbaar de natuur kan zijn op de top van de M.Zampa is het helder, maar op de top van de M.Sibilla was het donker en mistig aan de noord kant van de berg. Met dit inzicht kijkt Arjan als NKBV instructeur naar de bergen maar voor al als natuur liefhebber. Aan de voet van de Monte Sibilla staan we op c.a 1500 meter op de top staan we op ruim 2100 meter. Een prachtig tocht dat aan vrijwel het begin af buigt naar de Monte Zampa vanaf die top zie je een prachtig klooster st.Leonardo het klooster waar pater Pedro 40 jaar aan heeft gebouwd een prachtig kunstwerk midden in de bergen. Richting de top van de Monte Sibilla komen we steeds dichter bij een voor het oog vierkante top. Boven hebben we een prachtig uitzicht en kijken we aan de zuid kant tegen een nog hogere top de hoogste van de Monte Sibilini de Monte Vettore. Wanneer we de M.Sibilla aflopen kijken we tegen een spitse punt aan. Deze tocht geeft je één en al bewondering en rust.


Grande vittoria
Uiteraard mag voetbal niet gemist worden in Italie en daarom gingen Arjan en ik voetbal kijken de
champions league Finale Juventus tegen FC Barcelona, het was niet allen een strijd op de televisie maar ook tussen Arjan en mij, Arjan als Nederlandse Italiaan voor het team met de iconen Gianluigi Buffon en Andrea Pirlo het italiaanse Juventus en ik sterk achter Lionel Messie de Argentijnse icoon van de Spaanse club FC Barcelona. Zaten wij het tussen mekaar uit te vechten wie er zal winnen. Uiteindelijk won ik met een dubbele overwinning ik had het bij het juiste eind en Barca won met 3-1
Maar over één ding waren wij het samen duidelijk eens. Wie er ook mocht winnen iedereen of je nou Italiaan of Spanjaard bent of uit Milaan of Rome komt. Iedereen zal een buiging gemaakt hebben voor de Italiaanse voetbal icoon dat waarschijnlijk zijn laatste champions league speelde voor Juventus Grande Andrea Pirlo.